പ്രൊ പ്പൊ സ ൽ

എഡോ.. നിനക്കവളെ അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ പോയി പറയരുതോ?

ക്യാന്റീനിൽ പരിപ്പുവട കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ. അവൻ കുറച്ചു നാളായി ഒരു പെണ്ണിനെ വായിനോക്കുന്നു. ജൂനിയർ ആയി ഇവിടെത്തന്നെ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയാണ്. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ, ക്യാംപസിൽ, ലൈബ്രറിയിൽ ഒരിടത്തും ഇവൻ അവളെ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടുന്നില്ല. പക്ഷെ അവളോട് ഒരു വാക്ക് ഇന്നേവരെ സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. എല്ലാം കണ്ണു കൊണ്ടുള്ള കളിയാണ്. അവൾക്കും ഇവന്റെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് ഇതിനോടകം മനസ്സിലായിക്കാണാനാണ് സാധ്യത.

നിനക്ക് ധൈര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളോട് ആരോടെങ്കിലും പറയാം അതുവഴി നമുക്ക് അവതരിപ്പിക്കാം. പറയട്ടെ? 

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

വേണ്ട . അങ്ങിനെ എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരുത്തനും അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയോട് മുട്ടാൻ പോകണ്ട.

സംഗതി സത്യമായിരുന്നു അവളുടെ കൂടെ എപ്പോഴും നടക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി ഉണ്ട്. എനിക്ക് അവളെ ഒരു നോട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു. 

പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യാനാ നിന്റെ പ്ലാൻ?

കോഴ്സ് തീരും വരെ ഈ ഒലിപ്പിച്ചു നടക്കൽ മാത്രമേ ഉള്ളോ?

ഡാ നീ ഇത് എന്തറിഞ്ഞിട്ടാണ് പറയുന്നത് ഒലിപ്പീര്, വായ്നോട്ടം എന്നിങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ കൊണ്ട് എന്റെ ഈ പരിശുദ്ധ പ്രണയത്തെ ഇകഴ്ത്തുവാൻ  നോക്കുകയാണോ?

അതിലൊന്നും ഞാൻ വീഴില്ല.

അല്ല പിന്നെ പരിശുദ്ധ പ്രണയക്കാർ ഒക്കെ ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കും അല്ലേ?

ഞങ്ങളൊക്കെ ഇതിനെ ധൈര്യം ഇല്ലായ്മ എന്നാണ് പറയുക. അവളുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നാൽ നിന്റെ മുട്ടു വിറയ്ക്കും, തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റും അതല്ലേ യാഥാർത്ഥ്യം?

അതുതന്നെയാണെന്ന് വച്ചോ. നീ എന്തൊക്കെ മൂപ്പിച്ചാലും ഞാൻ അവളോട് പോയി പറയാൻ പോകുന്നില്ല. ഇത് ഇങ്ങിനെ കൊണ്ടു നടക്കുന്നത് ആണടെ രസം.

ഞാൻ ഇത് അവളോട് പറഞ്ഞു എന്നു തന്നെ കരുതുക. അവൾ ഒരു നോ ആണ് മറുപടി പറയുന്നതെങ്കിലോ. പിന്നെ എനിക്ക് അവളെ ഇപ്പോൾ നോക്കുന്ന അതേ രീതിയിൽ നോക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇഷ്ടമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പിറകെ പോകാൻ എന്നെ കിട്ടില്ല.

അവൾ യെസ് പറഞ്ഞാലോ?

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

നമ്മൾ ദിവസവും കാണുന്നതല്ലേടെ യെസ് പറഞ്ഞു കമിതാക്കളായി നടക്കുന്നവരുടെ കോപ്രായങ്ങൾ. 

അവളെ രാവിലെ വിളിക്കണം വൈകുന്നേരം വിളിക്കണം. കോളേജിൽ വന്നാലോ ഫ്രീ ടൈം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ പോയി അടുത്തിരിക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ പരാതി ആയി. പിണക്കമായി അടിപിടിയായി. ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും പിണങ്ങാത്ത എത്ര ജോഡികൾ ഉണ്ടെടെ നമ്മുടെ ക്യാംപസിൽ.?

ഡെയ്. അത് പിന്നെ ഇതിന്റെ പാർട്ട് അല്ലേ? പിണക്കവും ഇണക്കവും ഒക്കെ ചേരുന്നതല്ലേ അളിയാ ഈ പ്രണയം?

പിന്നെ.. ഞാൻ അവളോട് പോയി ഫോട്ടോഗ്രാഫിയെ പറ്റിയും സിനിമയെപ്പറ്റിയും സംസാരിക്കുന്നു. അവൾക്ക് അതിനെപ്പറ്റി ഒന്നും അറിയില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് വിഷമമായാലോ എന്നു കരുതി അറിയുന്നതായി ഭാവിക്കുന്നു. 

അവൾ തിരിച്ചു ചെറുകഥകളിലെ സാഹിത്യം എന്നോട് പറയുന്നു. കവിത ചൊല്ലുന്നു. അതിലൊന്നും എനിക്ക് യാതൊരു താൽപര്യവുമില്ലെങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതായി ഞാൻ അഭിനയിക്കണം. ആകെ മൊത്തം ബോർ ആയിപ്പോകുമെടെ. 

എനിക്ക് അതിനൊന്നും വയ്യ. 

ഞാൻ ഇപ്പോൾ പ്രണയത്തിലാണ്. പിണക്കങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത, പരാതികൾ ഇല്ലാത്ത, ശല്യമാകാത്ത പ്രണയം. 

എനിക്ക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ മനസ്സുകൊണ്ട് അവളോട് പറയുന്നുണ്ട്. അവളെ കാണുമ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ ഒരു ആനന്ദം അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്. അവൾ അതൊക്കെ അറിഞ്ഞാലെന്ത്  അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിലെന്ത്. എന്റെ സന്തോഷം എന്റെ ഉള്ളിലല്ലേ. 

ങേ... ബാ പോകാം. പരിപ്പുവട കഴിഞ്ഞു. നിന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ല. ഞാൻ എണീറ്റു.